Το χωριό μας είναι προσφυγικό. Αν και έχουν περάσει γενιές από το 1924 που ήρθαν οι δικοί μας από τη Βουλγαρία ακόμα χαρακτηρίζεται έτσι. Ακόμα μέσα μας αισθανόμαστε τη προσφυγιά.
Από τις διηγήσεις γνωρίζουμε την εχθρότητα που αντιμετώπισαν στη μητέρα Ελλάδα . Αν και εκδιώχθηκαν από τους Βούλγαρους γιατί ήταν Έλληνες ,οι ίδιοι οι Έλληνες εδώ τους αντιμετώπισαν με ρατσισμό ."Είστε Βούλγαροι , να φύγετε να γυρίσετε πίσω" ..αυτό τους έλεγαν. Μέχρι να στεριώσουν στους νέους τόπους πέρασαν τον δικό τους Γολγοθά.
Θα μου πείτε άνθρωποι αμόρφωτοι που δε γνώριζαν από ιστορία. Που δεν ήξεραν πως εκεί στο οροπέδιο της Φιλιππούπολης στη Βουλγαρία το ελληνικό στοιχείο είχε πάνω από 2000 χρόνων ιστορία και πως τούτοι εδώ οι πρόσφυγες που ήρθαν στη μητέρα Ελλάδα ήταν δυο φορές Έλληνες. Μια φορά λόγω της φυσικής τους καταγωγής και άλλη μια γιατί επέλεξαν να παραμείνουν Έλληνες αφήνοντας πίσω όλα τα αποκτήματα και την εύκολη ζωή τους.
Τα αίτια της προσφυγιάς φίλοι μπορεί να διαφέρουν αλλά η ίδια ως συνέπεια έχει πάντα τα ίδια χαρακτηριστικά, αποτελέσματα και κουβαλά τον ίδιο πόνο.
Ο ανθρώπινος πόνος είναι κοινή γλώσσα , δεν έχει χρώμα, δεν έχει θρησκεία ούτε πατρίδα. Το ανθρώπινο δάκρυ κυλά σε όλους προς τα κάτω και ποτίζει την ίδια γη.
Για αυτό το λόγο....
Δε τολμώ να φανταστώ ανθρώπους με βιώματα προσφυγιάς να φέρονται όπως εκείνοι που δε τη γνώρισαν ποτέ. Δε τολμώ να δεχτώ πως μπορεί να υπάρχει έστω κι ένας στο χωριό που μπορεί να φερθεί με ρατσιστικό τρόπο σε κάποιον άλλο πρόσφυγα. Είναι ανέντιμο να ξεχνάς , είναι άτιμο και προσβολή στην ίδια σου την ιστορία και προς τους προγόνους σου .
Αποτελεί προσβολή προς την ίδια σου την ύπαρξη να μένεις αμέτοχος σε έναν πόνο που χάραξε τη δική σου πορεία στη ζωή.
Είναι ντροπή μεγάλη η καρδιά σου να μένει σκληρή μπροστά στο δράμα που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια σου.
Και πέρα από το μικρό αυτό χωριό κι όλα τα άλλα του είδους του που υπάρχουν σπαρμένα σ΄ολη την Ελλάδα ..ολόκληρη αυτή η χώρα γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει η λέξη " Ξεριζωμός " .
Απαγορεύεται Ελλάδα μου να φέρεσαι σαν την υπόλοιπη Ευρώπη η οποία τα βάσανά σου ούτε στα πιο τρελά της όνειρα δεν έχει δει. Απαγορεύεται Νεοέλληνα του καναπέ και του φραπέ να μου το παίζεις θιγμένη παρθένα και να σε πιάνει το επαναστατικό σου μόνο μπροστά στον αδύναμο .Αν νιώθεις δυνατός και ατρόμητος τότε ο στόχος σου πρέπει να είναι το άδικο κι όχι οι αδικημένοι.
Δε θέλω να γράψω άλλα απλά περιμένω να δω περισσότερα από μένα, από σένα, από όλους μας ...
Θα περιμένω ... μέχρι να κυλήσει ένα δάκρυ μετάνοιας ... αυτό περιμένω μόνο ,,. αρκεί.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου